สมุดจดบันทึกเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของสมุดพระราชทานของเด็กๆในสมัยนั้น ที่เหลือจากการใช้งานที่โรงเรียน โดยได้ถูกแปรรูปเป็นสมุดโน๊ตขนาดพ๊อคเก็ตบุ๊คโดยสมณะ ศากยะ ปุติยะ รูปหนึ่ง ซึ่งข้าพเจ้าก็มิได้รู้จัก สมัยที่ข้าพเจ้ายังเด็ก จำได้ประมาณตรงกับปี พ.ศ. 2535 - 2538 ข้าพเจ้าได้ใส่บาตรครั้งหนึ่ง ซึ่งไม่มีครั้งไหนที่รู้สึกเช่นครั้งนั้น บ้านของครอบครัวข้าพเจ้าตั้งอยู่ไม่ไกลจากภูเขาที่มีถ้ำ และมีลำห้วยไหลผ่าน ผู้คนชาวบ้านในละแวกนี้ประกอบอาชีพกสิกรรมเลี้ยงชีพ สมัยนั้นถนนหนทางยังลำบาก ขาดความเจริญทุกด้าน ทำให้การไปมาหาสู่กันระหว่างเพื่อนบ้านทำได้ลำบาก เนื่องจากแต่ละบ้านจะมีระยะทางที่ไกลกันพอสมควร บ้านที่ไกล้กันที่สุดน่าจะใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 10 นาทีจึงจะไปถึง ประมาณเอาโดยการที่ข้าพเจ้าไปซื้อขนมที่ร้านค้าในสมัยนั้น ช่วงเย็นวันหนึ่ง แม่ของข้าพเจ้าได้บอกกับข้าพเจ้าว่ามีพระธุดงค์มาปักกลดอยู่ในถ้ำ พรุ่งนี้ต้องหุงข้าวทำแกงตักบาตร ในคืนนั้นก่อนที่แม่จะไปกรีดยางก็ได้หุงข้าวทำแกงเอาไว้เสร็จสรรพ และได้บอกกับข้าพเจ้าที่ยังนอนอยู่ในมุ้งว่า "นุ้ยคอยแลพระกัน ถ้าพระมาก้าให้ลงมาตักบาตร ก่อนเอาข้าวใส...
